«Кожнаму з нас неабходны той маленькі хуліган, які ўвасабляе сабой уменне ўспрымаць нават “дарослую” рэальнасць з цікавасцю, непасрэднасцю, адкрытасцю. Які жыве ў кожным з вершаў, якія ўвайшлі ў зборнік “Дзяцел і дупло”. Таму мне так імпануе праект MOVABOX – у першую чаргу сваім імкненнем абнавіць успрыманне беларускай літаратуры, пазбавіцца ад існуючых у яе дачыненні штампаў і клішэ», – адзначае Віктар Жыбуль.

«Галоўнае, што робіць праект MOVABOX, – ён дапамагае сучаснай беларускай літаратуры існаваць для сапраўднага, а не ўяўнага чытача. Толькі так напісанае слова застаецца жывым: калі знаходзяцца тыя, хто прачытае і зразумее яго», – расказвае Альгерд Бахарэвіч.

Аўтарка першага MOVABOX Людміла Рублеўскаятаксама дзеліцца ўражаннямі: «Я ўдзячная праекту за саму ідэю наблізіць беларускую літаратуру да чытача з дапамогай нечаканага фармату камунікацыі. У тым, што гэта працуе, я пераканалася на ўласным вопыце: лепшым доказам для мяне сталі ўсе тыя добрыя словы і станоўчыя водгукі, якія я пачула ад знаёмых і незнаёмых людзей за апошнія тыдні».

«Шукаць шчасце, шукаць сябе, сваё месца ў гэтым свеце і свой Космас унутры – хіба не гэтым займаецца кожны з нас вялікую частку жыцця? І галоўнае, што робіць нацыянальная літаратура, – дапамагае гэта месца знайсці і ўсвядоміць. А праект МOVABOX адыгрывае важную ролю, падтрымліваючы “свае” агульныя карані, пераемнасць мінулага, сучаснасці і будучыні. І я вельмі ўдзячны за магчымасць паўдзельнічаць у ім», – адзначае Андрусь Горват.